Ο χρόνος ΔΕ γιατρεύει όλες τις πληγές

Παρά το πολύ δημοφιλές ρητό, ο χρόνος από μόνος του ΔΕΝ θεραπεύει όλες τις πληγές. Οι μνήμες μπορεί να εξασθενίσουν, αλλά η επούλωση δεν γίνεται πάντα αυτόματα και χωρίς προσπάθεια, όπως θα θέλαμε όλοι να πιστέψουμε.

Το “σβήσιμο” από της μνήμη ως μηχανισμός επιβίωσης

Τις περισσότερες φορές έχουμε την τάση να «θάβουμε» ό,τι μας συνέβη και να το “σβήνουμε” από τη μνήμη μας όσο το δυνατόν γρηγορότερα για να σταματήσει ο συναισθηματικός πόνος. Κάποιες άλλες φορές, χάρη στον χρόνο και μόνο, η ανάμνηση του επώδυνου γεγονότος μειώνεται και κάποιες λεπτομέρειες μπορεί να εξαφανιστούν από τη μνήμη μας. Όταν ο πόνος όμως είναι πολύ δυνατός, μπορεί να μας εμποδίσει να κάνουμε μια «φυσιολογική» ζωή. Αυτός είναι ο λόγος που ο εγκέφαλός μας εξαφανίζει τη μνήμη. Αυτός είναι ένας μηχανισμός επιβίωσης που χρησιμοποιούμε για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε τη ζωή μας.

Τα συναισθηματικά ερεθίσματα επαναφέρουν τον «πόνο»

Δυστυχώς, το σβήσιμο από τη μνήμη δεν είναι μακροπρόθεσμη λύση. Μπορεί να λειτουργήσει για κάποιο χρονικό διάστημα, αλλά, μετά από λίγο, λειτουργεί εναντίον μας καθώς όποτε συμβαίνει κάτι που παρόμοιο αλλά παρόλα αυτά τελείως “ακίνδυνο”, υποσυνείδητα μας θυμίζει το γεγονός και ο «πόνος» επανέρχεται. Αυτό θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε “πυροδότηση”. Όταν μας πυροδοτούν, ξαναζούμε την οδυνηρή εμπειρία και δεν μπορούμε πλέον να ελέγξουμε τις αντιδράσεις μας. (Κάντε κλικ εδώ για να διαβάσετε για τα συναισθηματικά ερεθίσματα και πώς επηρεάζουν τη ζωή μας).

Η αυτογνωσία

Όταν επιτέλους συνειδητοποιήσουμε το γεγονός ότι ορισμένες καταστάσεις προκαλούν δυσανάλογες αντιδράσεις, μερικοί από εμάς συνειδητοποιούμε ότι υπήρξε ελάχιστη ή καθόλου θεραπεία παρά τον χρόνο που έχει παρέλθει.

Μην με παρεξηγείτε! Δεν είναι ότι δεν πιστεύω στη φυσική ικανότητα του σώματος και του μυαλού μας να θεραπεύεται. Η αυθόρμητη θεραπεία λαμβάνει χώρα στη φύση όλη την ώρα. Τα φυτά και τα ζώα τραυματίζονται, αλλά χάρη στην έμφυτη ικανότητά τους να επουλώνονται γίνονται καλύτερα και στη συνέχεια αναρρώνουν πλήρως και αποκτούν ουλές ως υπενθύμιση της πληγής που επουλώθηκε. Από αυτή την άποψη, ο άνθρωπος δεν διαφέρει από τα ζώα και τα φυτά. Έχουμε και εμείς την έμφυτη ικανότητα για θεραπεία. Το πρόβλημα ξεκινάει εάν η πληγή είναι τόσο βαθιά και παίρνει τόσο χρόνο για να επουλωθεί που κινδυνεύει να μολυνθεί από την έκθεση σε «ερεθίσματα» στο περιβάλλον. Ή, εάν υπάρχουν υπολείμματα του επιθετικού παράγοντα που εμποδίζει την επούλωση της πληγής και προκαλεί μόλυνση. Το ίδιο ισχύει και για την ασθένεια. Μερικές φορές χρειάζεται να αφήσουμε τη φύση να ακολουθήσει την πορεία της έτσι ώστε το ανοσοποιητικό μας σύστημα να εξολοθρεύσει τον «εισβολέα», ενώ άλλες χρειαζόμαστε φάρμακα. Διαφορετικά κινδυνεύουμε να βλάψουμε την υγεία μας ή ακόμα και να πεθάνουμε.

Τι είναι ο συναισθηματικός θάνατος;

Ξέρω ότι όλοι καταλαβαίνουμε την έννοια του θανάτου. Είναι η απουσία ζωής. Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς το θάνατο. Θάνατος σημαίνει ακινησία και αποσύνθεση. Λοιπόν, ο συναισθηματικός θάνατος είναι σχεδόν το ίδιο πράγμα. Υπάρχει ακινησία και αποσύνθεση επίσης. Η ζωή είναι κίνηση. Η ζωή είναι αλλαγή και εξέλιξη. Και κάθε ζωντανό πράγμα πηγαίνει με τη ροή της ζωής. Αντιλαμβάνεται τις νέες συνθήκες. αποδέχεται την αλλαγή και ενεργεί/κινείται ανάλογα.

Μετά το συναισθηματικό θάνατο, η ζωή συνεχίζεται αλλά εμείς δεν μπορούμε να τη ζήσουμε. Δεν κινούμαστε με τη ροή της. Είμαστε προσκολλημένοι σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή, τη στιγμή του τραύματος, και υπάρχει αντίσταση. στο να συμβαδίσουμε με τη ροή της ζωής.

Ευτυχώς, ο συναισθηματικός θάνατος, όπως και ο σωματικός θάνατος σύμφωνα με πολλές πνευματικές διδασκαλίες, δεν χρειάζεται να είναι το τέλος των πάντων. Μπορούμε να ζήσουμε ξανά! Μπορούμε να αναζωογονηθούμε συναισθηματικά με την «υποβοηθούμενη» θεραπεία.

Η αναζήτηση βοήθειας για τη θεραπεία

Θα αναζητούσαμε θεραπεία εάν είχαμε κάποια σωματική ασθένεια ή τραυματισμό. Γιατί δεν κάνουμε το ίδιο όταν έχουμε ψυχολογικό πρόβλημα ή συναισθηματικό τραυματισμό; Γιατί τόσοι πολλοί άνθρωποι αντιστέκονται στην αναζήτηση βοήθειας για θεραπεία;

Είναι αυτονόητο ότι, όπως και η σωματική μας υγεία, η συναισθηματική μας υγεία δεν μπορεί πάντα να αποκατασταθεί μόνο με το πέρασμα του χρόνου. Υπάρχουν περιπτώσεις ψυχικού τραύματος που, αν δεν αντιμετωπιστούν, μπορεί να μας αφήσουν ανίκανους να ζούμε μια φυσιολογική ζωή και να οδηγήσουν δυνητικά σε συναισθηματικό ή και σωματικό θάνατο!

Χρειάζεται πολύ θάρρος για να αναζητήσουμε το είδος της θεραπείας που ο χρόνος, από μόνος του, δεν μπορεί να προσφέρει. Αυτό συμβαίνει γιατί για να φτάσουμε στη θεραπεία θα πρέπει να επιτρέψουμε στον πόνο να εκφραστεί. Θα χρειαστεί, να τον βιώσουμε και να τον εξετάσουμε αντί να τον θάψουμε.

Η αναζήτηση «υποβοηθούμενης» θεραπείας δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα χρειαστούμε έναν επαγγελματία, έναν θεραπευτή, έναν σύμβουλο, έναν υπνοθεραπευτή ή οποιοδήποτε άλλο είδος θεραπευτή, αν και, στις περισσότερες περιπτώσεις τραυμάτων, για να γίνει βαθιά εργασία και θεραπεία τέτοιων τραυμάτων είναι απαραίτητη η συμβολή κάποιου θεραπευτή.

Το στίγμα της αναζήτησης βοήθειας

Μην τρομάζετε από το στίγμα που σχετίζεται με την αναζήτηση βοήθειας σε ορισμένες κουλτούρες. Μην λέτε καν στον εαυτό σας ότι είστε αρκετά δυνατοί και δεν χρειάζεστε βοήθεια. Το να αναζητάμε βοήθεια όταν τη χρειαζόμαστε δεν μας κάνει αδύναμους. Αντίθετα μας δυναμώνει ακόμα περισσότερο.

Έτσι, εάν υποφέρετε από κάποιο ψυχικό τραύμα και δια΄φορα συναισθηματικά ερεθίσματα σας θυμίζουν την οδυνηρή εμπειρία, μην μένετε αδρανείς για χρόνια νομίζοντας ότι ο χρόνος θα γιατρέψει την πληγή σας! Λάβετε μέτρα τώρα! Αναζητείστε βοήθεια! Σας αξίζει κάτι καλύτερα από αυτό που ζείτε τώρα!

Ποιος είναι ο καλύτερος τύπος θεραπείας;

Σε σπάνιες περιπτώσεις, η θεραπεία μπορεί να συμβεί μέσω πνευματικών πρακτικών ή/και ανάγνωσης βιβλίων. Για να λειτουργήσει αυτό το είδος θεραπείας, πρέπει να το συνδυάσουμε με θετική δράση και σοβαρή προσωπική επένδυση από την πλευρά μας. Η επένδυση για την οποία μιλάω δεν είναι απαραίτητα χρηματική, αν και, στις περισσότερες περιπτώσεις, χρειαζόμαστε χρήματα για να αγοράσουμε βιβλία ή υπηρεσίες. Αυτό που εννοώ όταν λέω προσωπική επένδυση, είναι να συμμετέχετε ενεργά στη δική σας θεραπεία.

Το να περιμένουμε ένα μαγικό ραβδί που θα μεταμορφώσει τη ζωή μας χωρίς να χρειαστεί να σηκώσουμε το δάχτυλό μας είναι μια απλή φαντασίωση. Οι επαναλαμβανόμενες θετικές επιβεβαιώσεις, για παράδειγμα, σπάνια έχουν αποτέλεσμα εάν υπάρχει υποκείμενο τραύμα. Ωστόσο, η ανάγνωση ή η συζήτηση με κάποιον σχετικά με αυτό θα μπορούσε να σας υποδείξει τη σωστή κατεύθυνση, ώστε να μπορέσετε να αναζητήσετε το είδος της θεραπείας που χρειάζεστε.

Εάν είστε έτοιμοι για θεραπεία, δράστε τώρα!