Πώς να δημιουργήσετε και να διατηρήσετε υγιείς σχέσεις Μέρος 2 – Ο κανόνας του 50%
27 Νοεμβρίου, 2019 2021-02-18 14:57Πώς να δημιουργήσετε και να διατηρήσετε υγιείς σχέσεις Μέρος 2 – Ο κανόνας του 50%
Πώς να δημιουργήσετε και να διατηρήσετε υγιείς σχέσεις Μέρος 2 – Ο κανόνας του 50%
Όπως σας υποσχέθηκα, αυτή την εβδομάδα πρόκειται να μιλήσουμε για ένα άλλο θεμελιώδες στοιχείο των υγιών σχέσεων, τον κανόνα του 50%.
Οποιαδήποτε σχέση ανάμεσα σε δύο άτομα, είτε είναι μια ρομαντική/επαγγελματική/οικογενειακή/φιλική κλπ., αποτελείται από τρία μέρη: το “εγώ”, το “εσύ” και το “εμείς”. Ο μόνος τρόπος για να διαμορφωθεί και να υποστηριχθεί το «εμείς» είναι όταν το «εγώ» και το «εσύ» συναντιούνται κάπου στην μέση της «απόστασης» που τους χωρίζει.
Ο κανόνας του 50% υπαγορεύει ότι και τα δύο μέρη πρέπει να καλύπτουν ίση απόσταση και να συναντώνται στη μέση. Αυτό μπορεί να σημαίνει, σε ορισμένες περιπτώσεις, προσπάθεια ή ακόμα και συμβιβασμό, τα οποία θα πρέπει να κατανεμηθούν εξίσου μεταξύ των δύο μερών.
Εάν αναρωτιέστε γιατί, υπάρχουν περισσότερες από μία εξηγήσεις.
Αρχικά, εάν ένας από αυτούς καλύπτει, ας πούμε, το 80% του “δρόμου”, κάποια στιγμή, θα κουραστεί. Θα δει τον εαυτό του σαν θύμα. Θα νιώσει μεγάλη απογοήτευση, οργή και πικρία που προκαλούνται από ανεκπλήρωτες προσδοκίες, οι οποίες, με τη σειρά τους, θα “δηλητηριάσουν” τη σχέση.
Τις περισσότερες φορές, το άτομο που κάνει πολύ περισσότερα από το άλλο για να στηρίξει τη σχέση απλώς επαναλαμβάνει ένα μοτίβο που έμαθε κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας: «Είμαι μόνο άξιος αγάπης όταν κάνω πράγματα για να με αγαπήσουν οι άλλοι». Είναι πολύ δύσκολο γι ‘αυτούς να εγκαταλείψουν τη σχέση γιατί, γιατί μόνο έτσι ξέρουν να σχετίζονται με τους άλλους, αλλά δεν θα επεκταθώ τώρα.
Ένας άλλος λόγος για τον οποίο το να κάνουν πολύ περισσότερα από το σύντροφο/συνεργάτη κτλ τους είναι ανθυγιεινό για τη σχέση είναι ότι, κάνοντας συνεχώς, ας πούμε ξανά, 80% του έργου, αφήνουν μόνο ένα περιθώριο 20% για τον άλλο να ενεργήσει. Τους στερεί τη δυνατότητα να συνεισφέρουν στη σχέση και να αισθανθούν μέρος της. Επιτρέπουν στον “συνεργάτη” τους να υιοθετήσει μια “τεμπέλικη” συμπεριφορά, η οποία μπορεί να φαίνεται εντάξει στην αρχή, μακροπρόθεσμα έχει καταστροφικές συνέπειες. Βάζουν τους εαυτούς τους σε ένα βάθρο, αισθάνονται ανώτεροι και ισχυροί, ενώ εκφράζουν συγκεκαλυμμένα ότι ο σύντροφός τους είναι κατώτερος από αυτούς και δεν έχει τίποτα σημαντικό να προσφέρει στη σχέση.
Επιπλέον, εάν ο σύντροφός σας θέλει πραγματικά να κάνει πράγματα για σας, να μοιραστεί και να δείξει την αγάπη και τη δέσμευσή τους στη σχέση, δεν θα του έχετε αφήσει καθόλου “χώρο” για να τα εκφράσει. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε απογοήτευση και από την πλευρά τους.
Στην αρχή της σχέσης, συμβαίνει συχνά το ένα μέρος πρέπει να καλύπτει περισσότερη απόσταση από το άλλο για να το συναντήσει. Αυτό μπορεί να είναι απαραίτητο για διάφορους λόγους (ο ένας δεν πιστεύει ότι οι προθέσεις του άλλου είναι ειλικρινείς λόγω προηγούμενης εμπειρίας, θεμάτων εμπιστοσύνης κ.λπ.), αλλά μόνο μέχρις ότου η σχέση στεργιώσει και τα δύο μέρη μπορούν εξίσου να συνεισφέρουν στη σχέση.
Αυτό θα μπορούσε επίσης να συμβεί και μετά την αρχή της σχέσης, για παράδειγμα, όταν κάποιος από τους συντρόφους περνάει μερικές δύσκολες στιγμές και ο άλλος πρέπει να είναι εκεί για να τον υποστηρίξει και να το βοηθήσει περισσότερο από ό,τι θα έπρεπε κανονικά. Αλλά εάν αυτό συνεχίζεται για μεγάλες χρονικές περιόδους ή αν είναι επαναλαμβανόμενο, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη και η σχέση θα πρέπει να επανεξεταστεί.
Αν διαρκώς χρειάζεται προσπάθεια άνω του 50% από τον ίδιο πρόσωπο για να διατηρηθεί μια σχέση, δεν είναι καλό για κανέναν και συχνά τα άτομα χρειάζονται επαγγελματική βοήθεια. Αυτά τα πρότυπα συμπεριφοράς αποκαλύπτουν βαθύτερα ζητήματα που πρέπει να επιλυθούν ώστε αυτά τα άτομα να είναι σε θέση να δημιουργήσουν και να διατηρήσουν υγιείς σχέσεις.
Όταν αποφασίσουμε να “καλύψουμε την απόσταση που μας αναλογεί”, το 50%, δύο πράγματα μπορεί να συμβούν. Είτε το άλλο πρόσωπο θα κάνει το 50% του και θα έχουμε μια υγιή, αυθεντική σχέση είτε δεν θα το κάνει και δεν θα υπάρξει καμία συνάντηση στη μέση. Δεν θα υπάρξει “εμείς”. Δεν θα υπάρξει σχέση.
Όπως και να εξελιχθούν τα πράγματα σίγουρα βγαίνουμε κερδισμένοι! Είτε είμαστε σε μια αυθεντική σχέση είτε είμαστε ελεύθεροι να δημιουργήσουμε το χώρο για να μπεί το σωστό άτομο στη ζωή μας.