Η υπερανάλυση και οι φανταστικοί διάλογοι

nathan-dumlao-OKCCCbyon28-unsplash
Αυτογνωσία Ιστορίες και Παραβολές Προσωπική Ανάπτυξη

Η υπερανάλυση και οι φανταστικοί διάλογοι

Αυτή την εβδομάδα επανέρχομαι με μια ιστορία που αντανακλά ένα μεγάλο πρόβλημα πολλών ανθρώπων: την υπερανάλυση. Την αδυναμία μας να αναλάβουμε αποτελεσματική δράση και να λύσουμε τα προβλήματα μας και ταυτόχρονα την ανάλωση της ενέργειας μας σε φανταστικούς διαλόγους που κατά 99% των περιπτώσεων δεν απεικονίζουν την πραγματικότητα…

«Ο γρύλος» μια ιστορία για τις συνέπειες της υπερβολικής σκέψης

Η ατυχία

Ο Παναγιώτης τελείωσε τη δουλειά του την Παρασκευή στις 8 το βράδυ και κατευθείαν από τη δουλειά ξεκίνησε να οδηγεί για να πάει στο εξοχικό του. Είχε να καλύψει 5 ώρες δρόμο για να μπορέσει να περάσει το Σαββατοκύριακό του με τη γυναίκα του και τα παιδιά του που ήταν ήδη εκεί και τον περίμεναν. Κατά τα μεσάνυχτα και ενώ βρισκόταν σε ένα έρημο κομμάτι του δρόμου, έπαθε λάστιχο. Αγανακτισμένος με την τύχη του, ανοίγει το πορτ-μπαγκάζ και ανακαλύπτει ότι ενώ έχει ρεζέρβα αλλά δεν έχει γρύλο! Βγάζει το κινητό του από την τσέπη και διαπιστώνει ότι δεν έχει σήμα! Κυριευμένος από την απελπισία, αρχίζει να κοιτά γύρω του και βλέπει ένα αμυδρό φως περίπου ένα χιλιόμετρο πιο κάτω.

Μια πολλά υποσχόμενη λύση

«Αυτό πρέπει να είναι σπίτι» σκέφτεται «και για να βρίσκεται εδώ στην ερημιά, είναι σίγουρο ότι οι ένοικοι θα έχουν αυτοκίνητο. Θα πάω να τους ζητήσω να μου δανείσουν ένα γρύλο!». λοιπόν να περπατάει προς το σπίτι και ταυτόχρονα να σκέφτεται: «Πω πω…, είναι αργά… όταν χτυπήσω το κουδούνι, θα τους ξυπνήσω. Θα χτυπήσω μια φορά, δεν θα το ακούσουν. Ε, λοιπόν, θα χτυπήσω και θα ξαναχτυπήσω. Χρειάζομαι βοήθεια. Κάποια στιγμή θα μου ανοίξουν.

Η φανταστική αντίδραση

Ναι, αλλά όποιος μου ανοίξει θα είναι αγουροξυπνημένος. Μάλλον θα είναι και τρομαγμένος που του χτυπάνε το κουδούνι νυχτιάτικα μέσα στην ερημιά. Θα ανοίξει κρατώντας καμιά καραμπίνα και θα μου πει ‘’Τι θέλεις άνθρωπέ μου; Τι χτυπάς ξένα κουδούνια νυχτιάτικα;’’ κι εγώ θα του πω ‘‘Συγνώμη κύριε που σας αναστατώνω τέτοια ώρα αλλά έμεινα από λάστιχο ένα χιλιόμετρο πιο κάτω και δεν έχω γρύλο για να αλλάξω το λάστιχο’’ κι αυτός θυμωμένα θα μου απαντήσει ‘‘Και επειδή εσύ είσαι ηλίθιος και δεν σκέφτηκες να ελέγξεις αν έχεις γρύλο πριν ξεκινήσεις ένα ταξίδι, πρέπει να έρθεις να μας ταράξεις τον ύπνο;’’ κι εγώ θα του πω ‘‘Μα δεν το έκανα επίτηδες κύριε. Έφυγα κουρασμένος από τη δουλειά για να περάσω λίγο χρόνο με την οικογένεια μου που μου λείπει’’ κι αυτός θα μου πει ‘‘Και εμένα τι με νοιάζει αν το έκανες επίτηδες ή όχι; Εγώ θα πληρώσω τη νύφη που εσύ θέλεις να δεις την οικογένεια σου αλλά δε σκέφτηκες να πρετοιμαστείς σωστά;’’

Η φανταστική τελευταία λύση

Κι εγώ θα του πω ‘‘Σας παρακαλώ κύριέ μου. Ανθρώπινο είναι να χρειαζόμαστε όλοι πού και πού βοήθεια’’ κι αυτός θα μου πει ‘‘Και τι με πέρασες εμένα; Τη μητέρα Τερέζα; Να πας αλλού να ζητήσεις βοήθεια!’’ κι εγώ θα του πω ‘‘Μα πού να πάω τέτοια ώρα;’’ κι αυτός θα μου πει ‘‘Σκασίλα μου μεγάλη που θα πας – βρε δεν πας να κόψεις το λαιμό σου!’’ κι εγώ θα του πω ‘‘Μα εγώ βοήθεια σας ζήτησα κύριε, γιατί μου επιτίθεστε; ’’ κι αυτός θα μου πει ‘‘Βρε άντε πάγαινε από δω!’’»

Η αδικαιολόγητη αγανάκτηση

Απορροφημένος από τις σκέψεις του, χωρίς καν να το καταλάβει βρίσκεται μπροστά από την πόρτα του σπιτιού. Χτυπάει το κουδούνι και ανοίγει πράγματι ένας αγουροξυπνημένος άντρας. «Καλησπέρα σας. Τι συμβαίνει; Χρειάζεστε βοήθεια;», τον ρωτάει ευγενικά. Ο Παναγιώτης όμως ζει τόσο πολύ το σενάριο που έχει κάνει στο μυαλό του που δεν ακούει καν τι του είπε ο άνθρωπος. Τον κοιτάζει άγρια και του λέει ‘’Βρε δεν πας να κουρευτείς κι εσύ και ο γρύλος σου!’’ κάνει στροφή 180 μοιρών και φεύγει βρίζοντας…

Το τραύμα του παρελθόντος στη ρίζα της υπερβολικής σκέψης

Εξαιτίας του παρελθόντος μας, των όσων έχουμε ζήσει, των φόβων μας, των μηχανισμών επιβίωσης και των αυτοματισμών που έχουμε αναπτύξει στην προσπάθεια μας να ανταπεξέλθουμε στις δυσκολίες της ζωής, όταν ερχόμαστε αντιμέτωποι με μια κατάσταση, ενώ βλέπουμε τη λύση, αντί να περάσουμε σε δράση ή ταυτόχρονα με αυτήν  αρχίζουμε να υπεραναλύουμε τα πράγματα και να φανταζόμαστε αντιδράσεις ή συνέπειες οι οποίες  είτε δε μας επιτρέπουν να χρησιμοποιήσουμε αυτή τη λύση, όπως στην ιστορία μας ή να «παραλύσουμε»  εντελώς και να μην κάνουμε απολύτως τίποτα.

Η δράση ως το μόνο αντίδοτο στην υπερβολική σκέψη

Περάστε λοιπόν στη δράση και μην ενδίδετε σε φανταστικούς διαλόγους. Όταν έρθει ή ώρα, μπορείτε να κάνετε την ερώτηση στο εμπλεκόμενο άτομο και να έχετε μια πραγματική και όχι μια φανταστική απάντηση!

Photo by Nathan Dumlao on Unsplash

Leave your thought here

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

Select the fields to be shown. Others will be hidden. Drag and drop to rearrange the order.
  • Image
  • SKU
  • Rating
  • Price
  • Stock
  • Availability
  • Add to cart
  • Description
  • Content
  • Weight
  • Dimensions
  • Additional information
  • Attributes
  • Custom attributes
  • Custom fields
Click outside to hide the compare bar
Compare
Wishlist 0
Open wishlist page Continue shopping