Τα πρώτα βήματα της Ναντίν στο δρόμο προς την πνευματική αφύπνιση

ava-sol--S-OZYozzcU-unsplash
Αυτογνωσία Ίαση και Θεραπείες Πνευματική Αφύπνιση Πνευματικότητα Προσωπική Ανάπτυξη

Τα πρώτα βήματα της Ναντίν στο δρόμο προς την πνευματική αφύπνιση

Αυτή την εβδομάδα, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τη μαρτυρία ενός φωτεινού όντος που μόλις ανακάλυψε και αποδέχθηκε την αληθινή της φύση. Μόλις άρχισε να ζει πραγματικά και να βιώνει τη ζωή με τον ίδιο ενθουσιασμό και περιέργεια που έχει ένα παιδί που βλέπει μια πεταλούδα, μυρίζει ένα λουλούδι, συναντά έναν νέο φίλο, κάνει τα πάντα για πρώτη φορά. 

Τολμά να είναι γενναία, τολμά να «γευτεί» τη ζωή της όπως είναι (μερικές φορές γλυκιά και ευχάριστη, μερικές φορές πικρή και δύσκολη), αποδεχόμενη πλήρως και χωρίς προσδοκίες για τον εαυτό της ή για τους άλλους. Χαμηλώνει την «ασπίδα» της επειδή βλέπει αυτό που υπάρχει, γιατί είναι στο εδώ και τώρα και μπορεί να διακρίνει το παρελθόν από το παρόν.

Η Ναντίν ξεκινά να ΖΕΙ!

Είμαι από τη φύση μου γελαστή, μου αρέσει να διασκεδάζω, να αναζητώ τη χαρά της ζωής όλη την ώρα, να απολαμβάνω τη ζωή, να «κυνηγάω» τη ζωή… ΑΛΛΑ … Κατηγορώ τον εαυτό μου τρομερά όταν νιώθω λυπημένη, αβοήθητη, όταν δεν μπορώ να ελέγξω ορισμένες καταστάσεις. Θα είμαι ειλικρινής. Κατηγορώ τον εαυτό μου όταν δε μπορώ να ελέγξω τους άλλους για να επιτύχω τους στόχους μου ή για να με κάνουν εκείνοι ευτυχισμένη ή όταν τα πράγματα δεν γίνονται όπως φαντάστηκα ότι πρέπει να γίνουν…

Δουλεύω σκληρά, μου αρέσει η δουλειά και αν δεν κάνω καλά τη δουλειά μου, νιώθω άχρηστη, νιώθω ότι είμαι ένα τίποτα, νομίζω ότι δεν έχω αξία…

Έχω αυτοπεποίθηση όταν δουλεύω καλά, … αλλά στις συναισθηματικές μου σχέσεις, αφού δεν υπάρχει δουλειά για να επιδείξω, δεν ξέρω πώς να είμαι σίγουρη για τον εαυτό μου, και νιώθω αβεβαιότητα με τους άλλους … έτσι, όπως το μαντέψατε, προτιμώ να ζω μόνη μου παρά να διακινδυνεύσω (κατά τη γνώμη μου) να με απορρίψουν, να με αγνοήσουν, να με αναστατώσουν, να με κρίνουν… Κι όμως! Μου αρέσει να περιβάλλομαι από ανθρώπους, λατρεύω την ανταλλαγή ιδεών και τη συζήτηση, ζω για να μοιράζομαι, για να σχετίζομαι με τους άλλους… Ωστόσο, οι φόβοι μου είναι τόσο βαθιά ριζωμένοι που τα «αμυντικά μου συστήματα» είναι τόσο ισχυρά που, χωρίς να το συνειδητοποιώ, αναλαμβάνουν δράση από μόνα τους όποτε προσπαθώ να σχετιστώ αληθινά με τους άλλους.

Δεν ξέρω πώς να ευχαριστήσω την Ευδοξία που με βοήθησε να συνειδητοποιήσω σιγά-σιγά ποια είμαι όταν βρίσκομαι σε κατάσταση «άμυνας» και που βοήθησε σε αυτή την εσωτερική αλλαγή που έχει επέλθει. Ακόμα δεν το πιστεύω πώς αισθάνομαι όλο και περισσότερο ελεύθερη και απαλλαγμένη από τα «λάθη» μου, τα θαμμένα μπλοκαρίσματα και τις περιοριστικές πεποιθήσεις!

“Τολμώ” να είμαι αδύναμη, “τολμώ” να είμαι ατελής, “τολμώ” να είμαι «ασήμαντη» και να δέχομαι την κριτική χωρίς να με επηρεάζει βαθιά … τολμώ να κάνω ό, τι θέλω να 

κάνω, τολμώ να ομολογήσω τους πιο επαίσχυντους φόβους μου…  Δεν τρέχω πλέον να ξεφύγω από τη θλίψη ή τον θυμό. Τους ζω συνειδητά, τους επιτρέπω να υπάρχουν και τους δέχομαι ως μέρος του εαυτού μου όταν «πονάω» ή απογοητεύομαι. Καταφέρνω να τους καταπραΰνω με την καλοπροαίρετη πλέον φύση μου αποδεχόμενη όλα τα κομμάτια του εαυτό μου και τις σκέψεις μου που καταπίεζα και λογόκρινα στο παρελθόν. Και ως δια μαγείας, νιώθω μια ειρήνη μέσα μου, μια γαλήνη που με κάνει να καταλάβω ότι δεν χρειάζεται πλέον να παλεύω για να «κερδίσω» ή απλά για να υπάρξω. Μπορώ απλώς να ζω και να είμαι… Νιώθω τόσο ελαφριά και ανακουφισμένη! Με λίγα λόγια, πραγματικά μαθαίνω να ζω με όλες τις πτυχές που υπάρχουν μέσα μου, είτε είναι μαύρες, γκρι ή λευκές. Γιατί κατάλαβα ότι το να αγωνίζομαι ενάντια στον εαυτό μου για να υπάρξω, να προσπαθώ να προβάλω τον εαυτό μου ως ισχυρό και λαμπρό όλη την ώρα με κάνει να χάνω πολλή ενέργεια. Κατάλαβα ότι η ενέργειά μου είναι πολύτιμη και τη χρειάζομαι για να φροντίσω τον εαυτό μου, να δεχτώ τη ζωή ως έχει, όπως έρχεται και ότι όλα όσα συμβαίνουν (ακόμα κι αν δε συμβαίνουν όπως θα ήθελα να συμβούν) είναι πάντα «ευεργετικά» για μένα. Όλα εξαρτώνται από την οπτική μου γωνία και πώς μπορώ να τα χρησιμοποιήσω για να καταλάβω τη ζωή, να συνειδητοποιήσω τα λάθη μου, να ξεπεράσω τον εαυτό μου, να μεγαλώσω, να εξελιχτώ ή ακόμα και να επιτύχω πράγματα που δεν είχα ποτέ φανταστεί ότι θα επιτύγχανα.

Όλες οι συνεδρίες που είχα με την Ευδοξία με «απελευθέρωσαν» από οτιδήποτε δεν ήθελα να βιώσω ή να δω και έτσι έμαθα να «υπάρχω» όπως είμαι¨ με το σώμα, το μυαλό και την ψυχή μου. Χωρίς καμία προσπάθεια. Απλά να υπάρχω…

Τώρα, όταν αισθάνομαι ενοχλημένη ή αδύναμη, δεν νιώθω πλέον υπερβολικά λυπημένη, ή θυμωμένη. Απλώς λέω στον εαυτό μου ότι έτσι είναι τα πράγματα και θα μάθω αργότερα γιατί η ζωή αποφάσισε να συμβούν διαφορετικά από ότι θα ήθελα. Έχω κερδίσει την εσωτερική ειρήνη και νιώθω πλέον αυτοπεποίθηση. Τι ανακούφιση, τι απελευθέρωση!

Κάθε πρόβλημα έχει μια λύση και με όλες τις ανταλλαγές που είχα με την Ευδοξία, κατάφερα να μάθω να βλέπω πράγματα με διαφορετικούς τρόπους και έτσι να έχω πολλές λύσεις … είναι τόσο γενναιόδωρη στο να δίνει τα απαραίτητα εργαλεία για να είναι κανείς αυτόνομος στη ζωή.

Αντίο προστατευτικές ασπίδες! Ζήτω η πραγματική περιπέτεια της ζωής με όλους τους «κινδύνους»! Εάν δεν δοκιμάσουμε τη ζωή, δεν θα τη γευτούμε ποτέ!

Με όλη μου την ευγνωμοσύνη,

Ναντίν

Leave your thought here

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

Select the fields to be shown. Others will be hidden. Drag and drop to rearrange the order.
  • Image
  • SKU
  • Rating
  • Price
  • Stock
  • Availability
  • Add to cart
  • Description
  • Content
  • Weight
  • Dimensions
  • Additional information
  • Attributes
  • Custom attributes
  • Custom fields
Click outside to hide the compare bar
Compare
Wishlist 0
Open wishlist page Continue shopping