Βρισκόμενη στη Γκαμπόν για τις συνεδρίες και σεμινάρια, δε μπορώ παρά νααισθάνομαι ευγνώμων προς το σύμπαν που μου έχει δημιουργήσει την επιθυμία να αναζητώ την εσωτερική γαλήνη και να συμπορεύομαι με ανθρώπους που έχουν τις ίδιες πνευματικές αναζητήσεις με μένα.

Σήμερα το πρωί αναρωτήθηκα πώς έφτασα μέχρι εδώ, να ταξιδεύω σε διάφορες χώρες του κόσμου για να διαδώσω το ακόλουθο μήνυμα. ‘Όλοι έχουμε μια εσωτερική φωνή που μας οδηγεί και αν την ακούμε θα κάνουμε τη ζωή μας πιο εύκολη και τα όνειρά μας πραγματικότητα. Ότι όταν τα συναισθήματά μας, οι σκέψεις μας και οι ενέργειές μας ευθυγραμμίζονται μεταξύ μας, μπορούμε πραγματικά να γίνουμε αυθεντικοί, να βρούμε και να επιτύχουμε την «αποστολή» μας στη ζωή, όποια και να είναι αυτή.

Πώς έφτασα μέχρι εδώ; Πώς αυτό το όνειρο, το οποίο μου φαινόταν σχεδόν αδύνατο, έγινε πραγματικότητα;

Λοιπόν, ζούσα για μια μέρα τη φορά. Κάθε μέρα, έκανα ένα μικρό πράγμα, ένα μικρό βηματάκι αν θέλετε, το οποίο με έφερνε πιο κοντά στο στόχο μου. Αυτό ακριβώς με ώθησε να μιλήσω για το “εδώ και τώρα”.

Το “εδώ και τώρα” είναι μια παλιά ιδέα που προέρχεται από την ανατολική φιλοσοφία. Στον δυτικό κόσμο, έχουμε την τάση να “ζούμε” στο μέλλον ή στο παρελθόν. Φαίνεται να αδιαφορούμε για το παρόν, γιατί μόνη στιγμή που πραγματικά μπορούμε να δράσουμε για να χτίσουμε την ζωή των ονείρων μας και να γίνουμε οι άνθρωποι οι οποίοι προοριζόμαστε να γίνουμε.

Προφανώς, μπορούμε να μάθουμε τόσο πολλά από τις εμπειρίες του παρελθόντος. Η Ο ένωση του παρελθόντος μπορεί να μας βοηθήσει να αποφύγουμε να επαναλάβουμε τα ίδια λάθη στο παρόν και το μέλλον. Κατά τον ίδιο τρόπο, προκειμένου να δημιουργήσουμε το μέλλον που θέλουμε για εμάς, πρέπει να σχεδιάσουμε και να σκεφτούμε στρατηγικές που θα μας φέρουν πιο κοντά στους στόχους μας.

Παρόλα αυτά, το να ζούμε μόνιμα στο παρελθόν ή στο μέλλον είναι ένα εντελώς διαφορετικό πράγμα. Το παρελθόν και το μέλλον υπάρχουν μόνο στο μυαλό μας! Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να αλλάξουμε τι συνέβη πριν από πέντε λεπτά, όπως και τα πέντε λεπτά από τώρα δεν έχουν έρθει ακόμα. Πρέπει να περιμένουμε να περάσει ο αυτός ο χρόνος για να μπορέσουμε να δράσουμε.

Η πιο σημαντική στιγμή ολόκληρης της ζωής μας, η στιγμή που είναι δυνατή η δημιουργία, είναι η παρούσα στιγμή, το “εδώ και τώρα”!

Όταν ζούμε στο “εδώ και τώρα”, μπορούμε να είμαστε απολύτως επικεντρωμένοι σε αυτό που κάνουμε. Μπορούμε να είμαστε παρόντες και να δώσουμε το εκατό τοις εκατό της προσοχής μας, το εκατό τοις εκατό της ενέργειας μας, το εκατό τοις εκατό των δυνατοτήτων μας σε αυτό που κάνουμε. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα υπάρξει καμία απογοήτευση. Δεν θα υπάρξει “θα έπρεπε, θα μπορούσα κτλ”. Αν δεν συμβεί αυτό που περιμέναμε, θα είμαστε σε θέση να πούμε: “Ξέρω ότι το έδωσα όλα. Αν δεν έγινε αυτό που ήθελα,, αυτό σημαίνει ότι δεν ήταν σκόπιμο να γίνει. Το σύμπαν έχει άλλα σχέδια για μένα.”

Το να ζούμε στην παρούσα στιγμή μας απελευθερώνει από τα συναισθήματα της ενοχής: Μπορούμε να είμαστε σε αρμονία με τον εαυτό μας και με τον κόσμο γύρω μας.

Τέλος, όταν ζούμε στο “εδώ και τώρα”, καταφέρνουμε να υλοποιήσουμε μεγάλα ή και μεγαλόπνοα έργα. Ακόμη και προσπάθειες που θα φαινόταν αποθαρρυντικές αν ξοδεύαμε όλη μας την ώρα σκεπτόμενοι όλες τις δυσκολίες και τα εμπόδια που θα μπορούσαμε να τι να ντύσουμε, σκεπτόμενη πωςπως ποτέ δεν θα δε θα τα καταφέρουμε επειδή στοχεύουμε πολύ ψηλά ή ότι θα μας πάρει πολύ καιρό . Αν βρισκόμαστε στο “εδώ και τώρα”, μπορούμε απλώς να επικεντρωθούμε σε αυτό που μπορούμε να κάνουμε σήμερα για να προωθήσουμε το έργο μας και, προτού το καταλάβουμε, θα είμαστε εκεί.

Ήταν ο Earl Nightingale ο οποίος είπε: “Ποτέ μην σταματάτε ένα όνειρο μόνο και μόνο για το χρόνο που θα χρειαστεί για να το πετύχετε. Ο χρόνος θα περάσει ούτως ή άλλως “.

Επομένως, εστιάστε όλη την ενέργειά σας σε αυτό που μπορείτε να κάνετε σήμερα και αφήστε το σύμπαν να κάνει τα υπόλοιπα!