Ό, τι (μας) συμβαίνει είναι για το καλό μας

rohan-reddy-522837-unsplash
Αυτογνωσία Ιστορίες και Παραβολές Πνευματικότητα Προσωπική Ανάπτυξη

Ό, τι (μας) συμβαίνει είναι για το καλό μας

Πόσοι άνθρωποι αισθανόμαστε λυπημένοι, θυμωμένοι ή απελπισμένοι εξαιτίας αυτών που μας συμβαίνουν στην καθημερινότητά μας; Και πόσοι από εμάς θυμώνουμε όταν άλλοι προσπαθούν να μας παρηγορήσουν λέγοντας μας «Όλα συμβαίνουν για έναν λόγο!»;

Μόνο εκ των υστέρων βλέπουμε τη μεγάλη εικόνα, όταν συνειδητοποιούμε πόσο καλά ενορχηστρωμένα είναι τα πάντα για να μας προστατεύσουν, ή να μας διδάξουν ένα πολύιμο μάθημα ώστε να μας ωθήσουν προς την εξέλιξη και να μας βοηθήσουν να γίνουμε αυτοί που γεννηθήκαμε να γίνουμε.

Λοιπόν, σας έχω ακόμα μια ιστορία…

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένας αυτοκράτορας που είχε επιλέξει ως προσωπικό του σύμβουλο έναν πολύ σοφό γέρο. Ο σύμβουλός του είχε ένα μεγάλο ελάττωμα, όμως, επαναλάμβανε συνέχεια τη φράση: «Είναι για το δικό σας καλό … έγινε για χάρη σας …»

Παρά την ενοχλητική αυτή συνήθεια, ο αυτοκράτορας τον είχε πάντα δίπλα του, επειδή αναγνώριζε ότι η συμβουλή και η σοφία του ήταν πολύ χρήσιμες. Έτσι δεν πήγαινε ποτέ πουθενά χωρίς αυτόν, ειδικά όταν έβγαινε από το παλάτι.

Μια βροχερή μέρα, ο αυτοκράτορας αποφάσισε να μείνει στο παλάτι και να ασχοληθεί με τον καλλωπισμό του. Ζήτησε από τις γυναίκες στην υπηρεσία του να του να τον πλύνουν και στη συνέχεια από τον κουρέα του παλατιού να τον ξυρίσει και να του κάνει μανικιούρ.

Ενώ ο κουρέας έκοβε τα νύχια του αυτοκράτορα, μια αστραπή έπεσε πολύ κοντά στο παλάτι. Ο ήχος της βροντής ήταν τόσο έντονος που ο κουρέας, τρομαγμένος από τον ξαφνικό κρότο, έκοψε κατά λάθος το άκρο του μικρού δακτύλου του αυτοκράτορα!

Ο αυτοκράτορας ουρλιάζοντας από τον πόνο φώναξε στους φρουρούς «Γρήγορα! Συλλάβετε τον! Πετάξτε τον στα μπουντρούμια!». Γύρισε στον κουρέα και είπε: «Άθλιο πλάσμα! Πώς τόλμησες να με σημαδέψεις για πάντα! Θα σαπίσεις στη φυλακή!»

Ο σοφός γέρος προσπάθησε να ηρεμήσει τον αυτοκράτορα λέγοντας: «Ό, τι συμβαίνει σε μας είναι για το καλό μας!». Ωστόσο, η φράση αυτή είχε το ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα. Εξαγρίωσε τον αυτοκράτορα ακόμα περισσότερο. «Αρκετά με αυτή την ανοησία!» Φώναξε. «Έχω μπουχτήσει με την ηλίθια φιλοσοφία σου όλα αυτά τα χρόνια! Φρουροί! Πιάστε τον και πετάξτε τον στα μπουντρούμια! Ανόητε γέρο! Τώρα μπορείς να επαναλαμβάνεις αυτή τη φράση στον εαυτό σου για όλη σου τη ζωή καθώς και εσύ θα σαπίσεις στη φυλακή!»

Την επόμενη μέρα ο αυτοκράτορας αποφάσισε να πάει στο δάσος για να χαλαρώσει και να ξεχάσει το περιστατικό που τον είχε αναστατώσει τόσο πολύ. Ήταν η πρώτη φορά που έβγαινε από το παλάτι χωρίς τον σοφό γέρο που ήταν ο πιστός σύμβουλός του όλα αυτά τα χρόνια και τον ακολουθούσε παντού.

Ενώ ήταν μόνος στο δάσος ξαφνικά τον περικύκλωσαν και τον έπιασαν άγριοι πολεμιστές, πιστοί της θεάς Κάλι. Ήταν πολύ χαρούμενοι που βρήκαν θύμα να θυσιάσουν στη θεά τους που γιόρταζε εκείνη την ημέρα.

Έτσι τον ντύσανε με ένα ειδικό ένδυμα, τον άλειψαν με το ιερό τους λάδι και τον έδεσαν στο βωμό.

Ο αυτοκράτορας φώναζε, ούρλιαζε, παρακαλούσε, αλλά χωρίς αποτέλεσμα. Δεν θα τον άφηναν να φύγει …

Ενώ ο αρχιερέας ήταν έτοιμος να καρφώσει το μαχαίρι του μέσα στην καρδιά του τρομοκρατημένου αυτοκράτορα, συνειδητοποίησε ότι το θύμα δεν ήταν αρτιμελές – του έλειπε το άκρο του μικρού του δακτύλου. Ξαφνιάστηκε, θύμωσε, αλλά δεν μπορούσε να κάνει τίποτα γι’ αυτό. Δεν μπορούσε να προσφέρει στη θεά του ένα θύμα που δεν ήταν τέλειο στη μορφή του. Δεν μπορούσε να θυσιάσει κάποιον που του έλειπε ένα άκρο. Έπρεπε να αφήσει τον αυτοκράτορα να φύγει…

Ημιλιπόθυμος από τον τρόμο, ο αυτοκράτορας έτρεξε γρήγορα στο παλάτι συνειδητοποιώντας τι είχε συμβεί. Ο σοφός γέρος είχε δίκιο! Όλα όσα μας συμβαίνουν είναι για το δικό μας καλό! Το ότι έχασε την άκρη του δακτύλου του από τον κουρέα δούλεψε υπέρ του. Αυτό που στην αρχή φάνηκε να ήταν ένα φρικτό ατύχημα, του είχε σώσει την ζωή! Τι πείραζε που του έλλειπε το ακροδάκτυλο μπροστά στον κίνδυνο που είχε περάσει; Θα προτιμούσε χίλιες φορές να του λείπει ένα άκρο από το να πεθάνει ένα φρικτό θάνατο στο βωμό της θεάς Κάλι!

Το πρώτο πράγμα που έκανε όταν έφτασε στο παλάτι ήταν να πάει αμέσως στη φυλακή και να απελευθερώσει τον κουρέα.

Στη συνέχεια πήγε να βρει τον σοφό γέρο. Μπήκε στο κελί του, τον αγκάλιασε και του είπε: «Φίλε μου, συγχώρησε με για το κακό που σου έκανα. Πόσο τυφλός είναι ο άνθρωπος! Συνελήφθην από οπαδούς της θεάς Κάλι και ενώ ήταν έτοιμοι να με θυσιάσουν, είδαν την παραμορφωμένη άκρη του μικρού μου δακτύλου και με άφησαν να φύγω! Πολύ σωστά μου έλεγες πως ό, τι συμβαίνει είναι για το καλό μας! Σε παρακαλώ με συγχώρεσε με φίλε μου. Από εδώ και στο εξής θα είσαι πάντα μαζί μου. Ολόκληρη η αυτοκρατορία μου σου ανήκει.»

«Τώρα, όμως, πες μου, σε παρακαλώ, ποιο είναι το καλό πράγμα που σου συνέβη από το να σε πετάξω στη φυλακή;»

Χωρίς να διστάσει, ο σοφός άνδρας κοίταξε τον αυτοκράτορα και είπε: «Αν δεν με είχατε φυλακίσει, θα σας συνόδευα, όπως πάντα, και θα είχα συλληφθεί μαζί σας. Και απ’ όσο γνωρίζω, εγώ είμαι αρτιμελής…! “

Φωτογραφία από τον Rohan Reddy στο Unsplash

Leave your thought here

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται.

Select the fields to be shown. Others will be hidden. Drag and drop to rearrange the order.
  • Image
  • SKU
  • Rating
  • Price
  • Stock
  • Availability
  • Add to cart
  • Description
  • Content
  • Weight
  • Dimensions
  • Additional information
  • Attributes
  • Custom attributes
  • Custom fields
Click outside to hide the compare bar
Compare
Wishlist 0
Open wishlist page Continue shopping